Панаи кирм як ҷузъи муҳим дар як қуттичаи кирмалӣ мебошад, ки як навъи қуттии фишангест, ки аз фишанги кирм иборат аст (инчунин ҳамчун чархи кирмалӣ) ва буриши кирм. Шаби кирм асои силиндрӣ аст, ки асои силиндрӣ аст, ки дар он буриши кирм насб карда мешавад. Он одатан риштаи чархдорро (буриши кирм) ба сатҳи он дорад.
Одатан, оҳангҳои кирмалӣ одатан аз маводҳо ба монанди пӯлоди пӯлоди бетоқатӣ, вобаста аз талаботи дархост барои қувват, пойдорӣ ва муқовимат ба пӯшидан ва муқовимат ба пӯшидан. Онҳо дақиқ барои таъмини амалиёти ҳамвор ва интиқоли самараноки нерӯи барқ ​​дар қуттии қуттӣ истифода мешаванд.